Καθημερινή ενημέρωση για τις δραστηριότητες του Ναυτικού ομίλου Πατρών στην επίσημη σελίδα μας στο Facebook : Ναυτικος Ομιλος Πατρων -ΝΟΠ
@PatrasNauticalClub
Items list
Click to enlarge
Τον Αύγουστο του 1951, η ανδρική ομάδα του ΝΟΠ προκειμένου να υπερασπιστεί τον τίτλο της πρωταθλήτριας στους αγώνες που θα διεξαχθούν στο κολυμβητήριο του Ζαπείου τον Σεπτέμβριο, πραγματοποιεί κάτι ανήκουστο για τα δεδομένα της εποχής. Σχεδιάζει πολυήμερη προετοιμασία σε κολυμβητήρια στην Ιταλία (Βενετία, Φλωρεντία και Ρώμη) με αντιπάλους κάποιες από τις ισχυρότερες ομάδες.
Με νωπή την μνήμη της δεκαετίας των πολεμικών συγκρούσεων, ισχυρή την αίσθηση του εθνικού καθήκοντος και κυρίως του τιμήματος της ελευθερίας που κατακτήθηκε, η αποστολή του ΝΟΠ στην Ιταλία έχει συνδυαστικό στόχο.
Με επικεφαλής τον Ανδρέα Γεωργιάδη, που έλαβε ενεργά μέρος στην αντίσταση (όπως και άλλοι αθλητές του ΝΟΠ) μεταφέρουν χώμα από την Πάτρα και το εναποθέτουν στους τάφους των πεσσόντων στην διάρκεια μιας μυσταγωγικής τελετής, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται από τον Ανδρέα Γαρύφαλλο (συνέντευξη)
Μια χειρονομία υψίστης συναισθηματικής σημασίας που δείχνει την ευγνωμοσύνη των παρόντων αθλητών, αλλά και της πόλης που εκπροσωπούν στους συνομήλικους ήρωες Ιερολοχίτες.
Αιώνια τιμή και δόξα στους πεσόντες και τους πρωτοπόρους.
«… την λευτεριά η πατρίδα μας, χρωστά στην λεβεντιά σας»
Χαίρε ΝΟΠ ! Χαίρε Πάτρα!
Χρόνια Πολλά Ελλάδα.
#PatrasNauticalClub, #nop
Χαρακτηριστική η συνέντευξη του Ανδρέα Γαρύφαλου που προςκληθηκε να αντικαταστήσει τον τραυματία Παπαστεφάνου :
Αθλητική Ηχώ 24-08-1951
Επέτρεψε προχθές ατμοπλοϊκώς από Ιταλία ο κολυμβητής του εθνικού Πειραιώς Ανδρέας Γαρύφαλλος, ο οποίος ως γνωστόν ενίσχυσε την ομάδα των Πατρών κατά το ταξίδιον εις Ιταλίαν. Ο Πειραιώτης κολυμβητής ερωτηθείς υπό συντάκτου μας επί των εντυπώσεών του δια το ταξίδιον και τους αγώνας της Ελληνικής ομάδος είπε τα εξής :
«Της αποστολής μετέσχον οι κολυμβηταί Παλούμπης, Γκανασούλης, Σταμπουλής, Οικονόμου, Παπαδόπουλος, Μουκίδης, Γεωργιάδης και Διαμαντόπουλος με αργηγόν της αποστολής τον κ.Ρηγόπουλον.
Αμέσως μετά την άφιξίν μας εις Ιταλίαν (Πρίντιζι) μετέβημεν εις το Μπάρι και εν συνεχεία εις το Ρίμινι. Εκεί αντιπροσωπεία του ΝΟΠ έριψε «Ελληνικόν χώμα» εις τους τάφους των Ελλήνων που έπεσαν πολεμώντας, μέσα σε μια μυσταγωγικήν τελετήν.
Πρώτη αντίπαλός μας ήτο η ομάς της Βενετίας εις την οποίαν μετείχε και ο σέντερ-φορ της Εθνικής Ιταλίας Ρενάτο. Ο αγών έλειξε 9-7 υπέρ των Ιταλών, τα 8 δε τέρματα επέτυχε Ο Ρενάτο, ο οποίος ας σημειωθεί είναι εξαιρετικός παίχτης. Η ομάδα μας έκανε θαυμάσιαν εμφάνισιν και προκάλεσε τα ευμενή σχόλια των Βενετσιάνικων εφημερίδων. Κατά τον αγώνα 4 τέρματα σημείωσε ο Γεωργιάδης, 1 ο Μουρίκης και 2 εγώ…
... …Η φιλοξενία των Ιταλών ήτο θαυμάσια, αλλά το ταξίδι λόγω των συνεχών μετακινήσεων μας εκούρασε»
21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1944. Η 3η ΟΡΕΙΝΗ ΤΑΞΙΑΡΧΙΑ ΥΨΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΟ ΡΙΜΙΝΙ.
... Την 07.45 ώρα ο Δήμαρχος της πόλης παρέδωσε το Ρίμινι στο 3ο Τάγμα με επίσημο πρωτόκολλο που συντάχθηκε στην Ελληνική, Ιταλική και Αγγλική γλώσσα.
Το πρωτόκολλο παράδοσης έλεγε τα εξής:
«Εν Σάντα Μαρία σήμερον την 21η του μηνός Σεπτεμβρίου, ημέρα της εβδομάδος Πέμπτη του 1944 και ώραν 07.30, η κάτωθι υπογεγραμμένη επιτροπή αποτελούμενη εκ των Μπορτόνι Γκομπέριο ως Προέδρου, Μπορτόνι Ρομίλο και Ντελ Πράτο Μπάντζιο ως μελών, απάντων μελών του αντιφασιστικού κόμματος απελευθέρωσης της Πόλεως, παρουσιασθέντες εις τας προπορευομένας Ελληνικάς δυνάμεις, ήτοι εις τον Διοικητήν 2ου Λόχου/ 3ου Τάγματος της 3ης Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας, Λοχαγόν Αποστολάκη Μιχαήλ παραδίδομεν την πόλιν του Ρίμινι άνευ όρων εις τας Ελληνικάς Δυνάμεις. Στις Ελληνικές Δυνάμεις επαφίεται εν λευκώ η τήρησης της τάξεως και η προστασία του πληθυσμού».
Έτσι από την 09.00 ώρα της 21ης Σεπτεμβρίου 1944 η Ελληνική σημαία κυματίζει στο Δημαρχείο, και ολόκληρη η πόλη του Ρίμινι βρίσκεται στα χέρια της 3ης Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας.
... Ο ∆ιοικητής των Συμμαχικών Στρατευμάτων Στρατηγός Αλεξάντερ σε έκθεση του με τον τίτλο «Οι Σύμμαχοι Στρατοί στην Ιταλία από τις 3 Σεπτεμβρίου 1943 μέχρι τις 12 ∆εκεμβρίου 1944» σημειώνει για τη δράση της III EOT τα εξής:
«Στις 20 Σεπτεμβρίου, έπειτα από πάλη χωρίς ελπίδα, εκκαθαρίσθηκε το Σαν Φορτουνάτο και στη διάρκεια της νύχτας οι Έλληνες,
υπό τη διοίκηση της 1ης Καναδικής Μεραρχίας, εισήλθαν στο Ρίμινι. Ήμουνα ευτυχής, γιατί η επιτυχία αυτή είχε τόσο έγκαιρα λαμπρύνει τα πεπρωμένα της ηρωικής αυτής χώρας, που ήταν η μόνη μαχόμενη σύμμαχος στο πλευρό μαςσε στιγμές ζοφερές και γιατί μία νέα νίκη στην Ιταλία είχε προστεθεί στη δόξα που αποκτήθηκε στα βουνά της Αλβανίας».
Οι απώλειες της III EOT, από τότε που εισήλθε στις επιχειρήσεις στην Ιταλία μέχρι την ημέρα της καταλήψεως του Ρίμινι, ήταν 6 αξιωματικοί και 72 οπλίτες νεκροί, 19 αξιωματικοί και 169 οπλίτες τραυματίες .
https://greekmilitaryvoice.wordpress.com/.../21-%CF%83.../
Η λησμονημένη νίκη στο Ρίμινι
Αλεξάνδρα Καραβία-Λαμπαδαρίδου*
Κύριε διευθυντά
Πόσοι Ελληνες ξέρουν ότι στις 14.9.1944, πριν από 80 χρόνια, στο Ρίμινι, ύστερα από σκληρές μάχες σώμα με σώμα, η νίκη έστεψε τα Οπλα των γενναίων ανδρών της 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας μας; Ποιος μπορεί να εκτιμήσει την αξία αυτών των νικών στην Ιταλία που έσπασαν την απόρθητη γοτθική γραμμή των Γερμανών; Είμαι σίγουρη ότι θα είναι ελάχιστοι. Πόσοι ξέρουν ότι η Ελληνική Σημαία στολίζει και σήμερα την κορυφή του δημαρχείου της ιταλικής πόλεως του Ρίμινι; Ελάχιστοι γιατί η τηλεόραση που θα έπρεπε να ενημερώνει τους πολίτες για τα ιστορικά γεγονότα που επέδρασαν καταλυτικά στην απελευθέρωσή μας από τη φρίκη της γερμανικής κατοχής και της κομμουνιστικής επίθεσης, μόνο για τη θλιβερή πραγματικότητα μας ενημερώνει. Ευτυχώς η Πολιτεία κάθε χρόνο τιμά τη μνήμη αυτών που έπεσαν πολεμώντας ηρωικά και στέλνει μια αντιπροσωπεία που καταθέτει λίγα λουλούδια στο νεκροταφείο του Ριτσιόνε, όπου υπάρχει μνημείο με τα ονόματα των ηρωικών νεκρών. Ο ημερήσιος Τύπος περί άλλα τυρβάζει κι αυτός. Είναι όμως δίκαιο να αναφέρω τα ονόματα των αξιωματικών – συντελεστών της νίκης στο Ρίμινι, που η έμφυτη σεμνότητά τους δεν τους επέτρεψε να προβάλουν τα κατορθώματά τους.
Διοικητής της Ταξιαρχίας ήταν ο συνταγματάρχης Θρασύβουλος Τσακαλώτος. Διοικητής του 1ου (πρώτου) τάγματος ήταν ο συνταγματάρχης Ιωάννης Καραβίας, του δευτέρου ο Σοφοκλής Τζανετής και του τρίτου ο Ανδρέας Λουτεράκης. Και οι τέσσερις έγραψαν βιβλία όπου εξιστορούν αναλυτικά τα γεγονότα.
ΥΓ.: Ο μετέπειτα υποστράτηγος Ιωάννης Καραβίας είναι ο ίδιος που ως ταγματάρχης στη μάχη της Πίνδου αντικατέστησε τον τραυματισθέντα ήρωα Κωνσταντίνο Δαβάκη και αντεπιτεθείς κατά της Μεραρχίας «Τζούλια», έδωσε την πρώτη νίκη στον ελεύθερο κόσμο, κατά
Chi erano i Greci che liberarono Rimini
Αναφορά στον πόλεμο με στόχο την εκπαίδευση στην ειρήνη
RACCONTARE LA GUERRA PER EDUCARE ALLA PACE
